Jan en Lies

Jan en Lies Mensen maken Deurne Vrijwilligers zijn onmisbaar, Mensen maken Deurne geeft het woord aan deze waardevolle vrijwilligers. Zo ook aan Jan en Lies Vriens. Jan en Lies zijn beiden geboren in Deurne. Ze hebben in verschillende wijken in onze gemeente gewoond en hebben inmiddels een appartement in het centrum betrokken. Zij hebben 2 kinderen en 5 kleinkinderen. Beiden zijn vrijwilliger bij de Zorgboog op de boerderijwoningen in de Zeilberg. Jan gaat één keer, als het nodig is 2 keer per week, om de tuin bij te houden. “ Als tuinvrijwilliger maai ik het gras, snoei ik van alles en doe andere noodzakelijke werkzaamheden”, aldus Jan. “Ik vind het fijn om nog wat te kunnen doen en op deze manier kan ik me nuttig maken. En ik vind het nog fijn ook om voor de mensen iets te betekenen.” Jan is ook regelmatig als vrijwilliger te vinden in het Repaircafé. Iedereen kan tijdens de openingstijden terecht voor reparaties. Lies heeft 24 jaar in de keuken gewerkt bij de Zorgboog. “Ik ben daar toen zo ingerold, zonder papieren, dat kon toen nog!” Nu doet ze dit als vrijwilliger. Elke week gaat ze bij één van de huizen samen met en vooral voor de bewoners koken. “Als ik kom staan de bewoners al voor het raam te zwaaien”, zegt Lies. Sommige bewoners vinden het leuk om te helpen, maar een ander geeft aan “dat zij al lang genoeg gewerkt heeft’ en laat zich graag verwennen. Lies ziet dat iedereen altijd geniet van haar maaltijden en overlegt altijd wat de week erop gegeten zal worden. Soms maakt ze thuis al wat lekkers, zoals rijstepap. “Dat is echt iets van vroeger” geeft ze aan. Ze blijft tot iedereen alles op heeft, als alles in de vaatwasser zit is het weer tijd om afscheid te nemen. Het koken is begonnen met één keer in de maand en nu is het al elke week. “Dit ontstaat omdat het zo dankbaar is om te doen. Je ziet iedereen genieten.” ‘Ohh wat lekker, is weer goed" krijgt zij te horen. Lies geeft aan het wel belangrijk te vinden dat zij als vrijwilliger niet de verantwoordelijkheden heeft. Zo worden de boodschappen gedaan en mocht ze een keer niet kunnen, geeft ze dit uiteraard op tijd door maar verder hoeft ze er niets mee. Ze wil niet meer de verantwoordelijkheid hebben om een vervanger te moeten regelen. Die tijden zijn geweest. Het motto voor Jan en Lies: “Bezig blijven onder de mensen, letterlijk dagelijks in beweging blijven, dan blijf je bij je positieven.” Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward

Lees het verhaal

Geïnspireerd...?

Meld je aan

Meer inspiratie?

Bekijk alle verhalen